Parafia jest żywą i aktywną cząstką Kościoła

Z życia Kościoł

Stanowisko Rady Stałej
Konferencji Episkopatu Polski
w sprawie prawnej ochrony ludzkiego życia

Deklaracja Dignitas infinita o godności człowieka to dokument Dykasterii Nauki Wiary zaaprobowany przez Ojca Świętego Franciszka, poruszający kluczowe zagadnienia ludzkiego życia. W związku z narastającą w przestrzeni publicznej i działaniach rządu presją dotyczącą zmiany prawnej ochrony życia ludzkiego w kierunku legalizacji zabijania dzieci w łonie matek, pragniemy przypomnieć jednoznaczne i niezmienne stanowisko Kościoła w tej kwestii.

„Kościół nie przestaje przypominać, że «godność każdej istoty ludzkiej ma charakter istotowy i obowiązuje od chwili poczęcia do naturalnej śmierci. Uznanie tej godności jest niezbywalnym warunkiem wstępnym ochrony egzystencji osobistej i społecznej, a także niezbędnym warunkiem tego, by braterstwo i przyjaźń społeczna mogły się urzeczywistniać między wszystkimi narodami na ziemi». Opierając się na tej nienaruszalnej wartości ludzkiego życia, magisterium Kościoła zawsze wypowiadało się przeciwko aborcji. Św. Jan Paweł II pisze o tym: «Wśród wszystkich przestępstw przeciw życiu, jakie człowiek może popełnić, przerwanie ciąży ma cechy, które czynią z niego występek szczególnie poważny i godny potępienia. […] Dzisiaj jednak świadomość jego zła zaciera się stopniowo w sumieniach wielu ludzi. Akceptacja przerywania ciąży przez mentalność, obyczaj i nawet przez prawo jest wymownym znakiem niezwykle groźnego kryzysu zmysłu moralnego, który stopniowo traci zdolność rozróżnienia między dobrem i złem, nawet wówczas, gdy chodzi o podstawowe prawo do życia. Wobec tak groźnej sytuacji szczególnie potrzebna jest dziś odwaga, która pozwala spojrzeć prawdzie w oczy i nazywać rzeczy po imieniu, nie ulegając wygodnym kompromisom czy też pokusie oszukiwania siebie. […]

Właśnie w przypadku przerywania ciąży można się dziś często spotkać z dwuznacznymi określeniami, jak na przykład ‘zabieg’, które zmierzają do ukrycia jego prawdziwej natury i złagodzenia jego ciężaru w świadomości opinii publicznej. Być może, samo to zjawisko językowe jest już objawem niepokoju nurtującego sumienia. Jednak żadne słowo nie jest w stanie zmienić rzeczywistości: przerwanie ciąży jest – niezależnie od tego, w jaki sposób zostaje dokonane – świadomym i bezpośrednim zabójstwem istoty ludzkiej w początkowym stadium jej życia, obejmującym okres między poczęciem a narodzeniem». Nienarodzone dzieci są zatem «najbardziej bezbronne i niewinne ze wszystkich, a dzisiaj odziera się je z ludzkiej godności, aby robić z nimi to, co się chce, pozbawiając je życia i ustanawiając prawa, by nikt nie mógł temu przeszkodzić». Należy zatem stwierdzić z całą mocą i jasnością, nawet w naszych czasach, że «obrona rodzącego się życia jest ściśle związana z obroną jakiegokolwiek prawa człowieka»” (Deklaracja Dignitas infinita, 47).

W kontekście troski o życie i rozwój dzieci, Rada Stała KEP zachęca wszystkich wiernych do włączenia się w inicjatywę Ojca Świętego Franciszka, który ustanowił pierwsze Światowe Dni Dzieci. Będą one obchodzone 25 i 26 maja 2024 roku. W naszych modlitwach pamiętajmy także o tych dzieciach, którym nigdy nie było dane ujrzeć blasku słońca.

Podpisali Członkowie Rady Stałej

Konferencji Episkopatu Polski

Jasna Góra, 2 maja 2024

do góry

Rok modlitwy

21 stycznia 2024 r. papież ogłosił Rok Modlitwy, który będzie poświęcony ponownemu odkryciu wielkiej wartości i absolutnej potrzeby modlitwy w życiu osobistym, w życiu Kościoła i modlitwy w świecie. Rok Modlitwy ma nas przygotować do obchodów Świętego Roku Jubileuszowego 2025 pod hasłem "Pielgrzymi nadziei”.

do góry

Na straży sakramentów

2024-02-05

Dykasteria ds. Nauki Wiary opublikowała notę „Gestis verbisque”, w której ostrzega, że nie można dokonywać żadnych zmian w obrzędach i słowach podczas sprawowania sakramentów.

Stolica Apostolska uwrażliwia duchownych, że formuły i elementy materialne, ustanowione w zasadniczym obrzędzie sakramentu, nie mogą być dowolnie zmieniane w imię kreatywności. Takie postępowanie sprawia, że sakrament nigdy nie zaistniał, a więc ceremonia, jaka miała miejsce, jest nieważna.

Dokument powstał w odpowiedzi na „mnożenie się przypadków, gdy zaszła konieczność stwierdzenia nieważności sprawowanych sakramentów”. Podczas prezentacji tekstu jako przykład podano zmianę formuły chrztu, gdzie użyto słów: „Ja ciebie chrzczę w imię Stwórcy…” oraz „W imię taty i mamy… my ciebie chrzcimy”. Taka zmiana sprawiła, że sakramentu w istocie nie było, a osoby, nad którymi sprawowano taki obrzęd, trzeba było odnaleźć i ochrzcić zgodnie z brzmieniem słów sakramentu.

Jak czytamy w dokumencie, forma sakramentu „jest ustanowiona przez słowo, które nadaje materii znaczenie transcendentne, przekształcając zwykłe znaczenie elementu materialnego i czysto ludzkie znaczenie dokonywanej czynności. Słowo to w różnym stopniu zawsze czerpie natchnienie z Pisma Świętego, zagłębia swoje korzenie w żywej Tradycji Kościoła i zostało prawomocnie określone przez Magisterium Kościoła”. Dlatego też materia i forma „nigdy nie zależały ani nie mogą zależeć od woli jednostki lub pojedynczej wspólnoty”.

„Cały Kościół jest wezwany do strzeżenia zawartego w nich bogactwa, aby prymat zbawczego działania Boga w historii nigdy nie został przesłonięty, nawet poprzez kruche pośrednictwo znaków i gestów właściwych ludzkiej naturze” – akcentuje nota „Gestis verbisque”.

do góry

Zmiana obchodzenia świąt

Konferencja Episkopatu Polski podaje do wiadomości dekret Kongregacji do Spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 4 marca 2003 r.

Kongregacja do Spraw Kultu Bożego i Dyscyplin Sakramentów

Prot. 1784/01/L

Dla Polski

Na wniosek Jego Eminencji Józefa Kardynała Glempa, Arcybiskupa Warszawskiego, Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, z dnia 22 sierpnia 2001 roku, a na mocy uprawnień przyznanych tej Kongregacji przez Ojca Świętego Jana Pawła II, biorąc pod uwagę powyższe, bardzo chętnie udzielamy pozwolenia, aby obchodzenie Uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego było przypisane do następującej po nim siódmej niedzieli Wielkanocy, obchodzenie zaś Uroczystości Świętego Józefa (19 marca), Uroczystości Świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca) i Uroczystości w dniu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia), nie obowiązywało już w przyszłości jako świąt nakazanych. Bez względu na jakiekolwiek przeciwne zarządzenia.

Z siedziby Kongregacji do Spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, dnia 4 marca 2003 r.

Mariusz Marini – Podsekretarz

+ Franciszek Pius Tamburrino – Arcybiskup Sekretarz

- Postanowienia dekretu obowiązują od I niedzieli Adwentu, czyli od 30 listopada 2003 r.

- Wierni w uroczystości: Świętego Józefa (19 marca), Świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca) i Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia) nie są zobowiązani do udziału we Mszy św. i od powstrzymania się do prac niekoniecznych. Zachęca się jednak wiernych do udziału we Mszy św. w te uroczystości.

- Księży proboszczów nie obowiązuje w te dni Msza św. za parafian.

Uroczystość Objawienia Pańskiego (Trzech Króli) pozostaje świętem obowiązującym.

Za zgodność

Bp Piotr Libera – Sekretarz Generalny Konferencji Episkopatu Polski

do góry